TherapieAfhankelijk van uw vraag verkennen we of u meer gebaat kan zijn bij de aandachtstherapie, of anderzijds de beeldtherapie.
Beeldtherapie:
Aan de cliënt wordt gevraagd allerlei dingen te doen: de aandacht te richten, zich dingen te verbeelden en dingen uit te beelden. Er wordt geëxperimenteerd met een groot gamma aan materiaal en technieken. Alles wat voor de cliënt betekenisvol kan zijn komt in aanmerking.
De materialen en opdrachten roepen bewust of onbewust associaties op. In de keuzes die de cliënt maakt ontmoet, ontdekt en bewerkt hij zichzelf. Het innerlijke wordt zichtbaar, tastbaar en concreet.
Het doen en beleven is een rechtstreekse en gedoseerde weg naar diepere gevoelslagen. Emoties worden verkend, tot expressie gebracht, uitgeleefd, beleefd en gereguleerd.
Het is een confrontatie met zichzelf, de eigen patronen in denken, voelen en handelen, binnen een veilige situatie. Het kunnen kiezen en invloed uitoefenen versterkt de autonomie en de eigenwaarde.
Het beeldend werk biedt de mogelijkheid om wat chaotisch is te structureren en overzichtelijk te maken.
De cliënt komt tot persoonlijke integratie doordat tegengestelde gevoelens, gedachten, gedragingen bij elkaar kunnen komen in één samenhangend beeld. Hij kan oefenen in het anders omgaan met zaken en ervaren hoe het is om het anders te doen.
Het beeldend werkstuk bevestigt wat er is. Het biedt de mogelijkheid om afstand te nemen en anders te kijken vanuit soms verrassende perspectieven naar wat moeilijk is. De cliënt wordt zich bewust van wat in de schaduw lag en ziet nieuwe sporen.
Het therapeutisch proces wordt zichtbaar in de opeenvolgende stukken. Je kan erop terugkijken en erover reflecteren.
Aandachtstherapie
Hier staan met bewuste aandacht aanwezig zijn in het moment, durven kijken naar, aanvaarding en mild zijn voor zichzelf, centraal. Naast andere creatieve werkvormen komen aan bod: ademhalingsoefeningen, relaxatie, focussen op gewaarwordingen in het lichaam, meditaties, mindfulness, visualisaties, geleide fantasie, intuïtieve vormgeving, blind tekenen, schaduwwerk, de kracht van stilte, rituelen…
Er wordt geoefend met aandacht vasthouden, aandacht herstellen, naar binnen richten, focussen, scherpstellen, verbreden, verschuiven, richten naar het gewenste, aantrekken. Spelend als met de lens van een fototoestel kijkt de cliënt naar zichzelf, zijn innerlijke, de gewaarwordingen in zijn lichaam, de beelden en gedachten die bij hem opkomen, zijn omgeving. Dit doet hij zonder oordelen.
In de sfeer van zelfaanvaarding, ontstaat er stap voor stap stabilisatie of evolutie in zijn denken, emoties, gedrag. De cliënt leert met een minder oordelende bril naar zichzelf en de omgeving kijken. Hij geeft wat hij waarneemt op een mildere manier betekenis en gaat er begripsvoller mee om.
Hij beseft wie hij echt is, wat voor hem de essentie is, wat hij echt verlangt, zonder zichzelf te verloochen, zonder over-aanpassing, zonder van zichzelf te vervreemden. Zo maakt hij weer contact met zijn echte kern, met de krachten, hulpbronnen en kwaliteiten die in zichzelf aanwezig zijn. Hij leert trouw zijn aan zichzelf, kan zichzelf begrenzen, vindt energie, richting, rust en een sterker evenwicht.
Een transfer stimuleren van wat gebeurt in de creatieve therapie naar het leven erbuiten kan o.a. door in de bespreking koppelingen te maken naar de praktijk, te vragen naar herkenning, door huiswerkopdrachten, met helpende symbolen om een ervaring vast te houden, werkstukken thuis een plek geven; van thuis meegebracht foto- en ander materiaal of teksten gebruiken om mee te werken in de therapie, door rituelen een eigen persoonlijke invulling te laten geven en andere op transfer gerichte interventies.…